Verwende nestjes...

De ideale verwendag zou volgens Johan zijn dat iemand op onze kinderen past zodat wij met z'n tweetjes erop uit kunnen. Gelukkig was de verwendag van 't Lindenhofje ook erg leuk. Het is elke keer een verrassing. We werden zaterdag op de beste Appeltaart van Amsterdam getrakteerd (voor wie 't wil weten: Winkel op de Noordermarkt). Daarna op weg naar de boot. Ja, we gingen met rolstoelkinderen varen. Sterke vaders tilden de kinderen met rolstoel en al in de boot. Meike hebben we uit de rolstoel gehaald en zelf wat vastgehouden. De kinderen vonden het fantastisch! 

Noortje bleef maar zwaaien, kijken en roepen. Meike was al enorm blij toen we vertelden dat ze op een boot mocht: dat leek haar geweldig. Ze vond het inderdaad ook erg leuk om alles vanaf het water te bekijken. Daarna bleef Noortje in 't Lindenhofje slapen en Meike ging op pad naar de goochelworkshop. Ze heeft goocheltrucs gemaakt en ze kan ze met wat hulp uitvoeren. De vaders zijn gaan suppen: stand up paddle boarding. Op een surfplank peddelend door de Amsterdamse grachten. Johan vond het fantastisch leuk om te doen! De moeders werden gemasseerd, geen overbodige luxe bleek toen m'n schouders ongeveer vast zaten. Dat moesten we maar eens vaker laten doen. We kregen ook nog kadootjes: Johan slippers met superdad als tekst, de kinderen een toilettas met hun naam en ik kreeg een sjaaltje en een sleutelhanger. Het was een geslaagde dag!

Zondagochtend een pyjama ochtend en na het slaapje van Noortje zijn we naar een strandfeestje gegaan. Noortje vond het zand het mooist. En de zee. Ze heeft pootje gebaad in de zee en vond de golven prachtig. Meike heeft vooral in 't zand gespeeld. Tja, haar zo ver naar zee tillen is niet echt prettig voor je rug... 

Pech voor Meike!

Vorig weekend was een druk weekend met het kinderbeestfeest en de verjaardag van tante Marjolein. Dit weekend was een heel stuk rustiger omdat Meike even in 't ziekenhuis heeft gelegen. Maandag was er nog niet veel aan de hand, misschien dat ze iets vermoeider leek maar wat wil je ook, met dat warme weer. Dinsdag had Meike vrij van school en paste oma op haar. Die belde me 's middags op m'n werk op. Meike was 's ochtends nog actief in haar loopkarretje geweest maar stortte met het koffiedrinken in, was moe en wilde op de bank liggen. Dat kan nog - druk weekend en dan wil je even bijkomen. Maar ze wilde helemaal niks meer, hoestte wat en leek wat sneller te ademen. Vanaf m'n werk de huisarts gebeld en die wilde haar wel even zien. Verminderd ademgeruis aan een kant, saturatie van 90%... Door naar het ziekenhuis. Omdat Meike zuurstof nodig had, moest ze in het ziekenhuis blijven. Er is een foto van haar longen gemaakt (inderdaad, een longontsteking), een neuskweek en ze is aan de antibiotica gezet. Die nacht ben ik bij haar gebleven. Elk half uur werd ze hoestend wakker en was met vlagen woedend op het zuurstofkapje dat ze aftrok. Om 2 uur 's nachts hebben ze een groter bed gehaald voor Meike, dan kon ik bij haar liggen. We hebben allebei niet zo lang geslapen die nacht. Johan en ik hebben afwisselend bij Meike op de kamer geslapen - zo kun je de nachten dat je slechter slaapt een beetje compenseren met een nachtje thuis slapen.Vrijdag was ze alweer redelijk opgeknapt en begon ze te stunten in bed. Ze had nog wat zuurstof nodig toen ze in slaap was gevallen. Vrijdag op zaterdag sliep ze zonder zuurstof dus mocht ze zaterdag gelukkig weer mee naar huis! Heerlijk om het gezin weer compleet thuis te hebben!

Kinderbeestfeest 2014

Na een ochtendje heup-foto maken en ogen laten testen was het in de middag tijd voor ontspanning. Meike maakte zich op voor het kinderbeestfeest! De eerste vrijdag van juni opent Artis zijn deuren voor chronisch zieke en/of gehandicapte kinderen. De VICs (Very Important Children) worden onder begeleiding van politie begeleid naar Artis. Niet zomaar in een auto of bus, nee hoor, met brandweerwagens, ambulances, politieauto's, ME busjes en met alle toeters en bellen erop en eraan. Meike liet zich rijden in een saai maar comfortabel rolstoelbusje. Onderweg zwaaide ze als een prinsesje naar alle mensen langs de kant van de weg. 

Johan en oma Janny reden met Meike mee en vonden het zeer indrukwekkend. Johan vond het vooral leuk dat de route over de Dam ging, het Rokin, het Rembrandtplein etc. De toeristen wisten niet wat hen overkwam...

Meike wilde eerst wel wat dieren bekijken maar vond dat al snel minder leuk. Met het kinderbeestfeest laten ook alle hulpdiensten zien wat ze in huis hebben. Meike kan inmiddels een beetje op een fietsje rijden, maar ze wil wel wat meer snelheid hebben (zie foto). Een hele stoere Meike!

 Verder heeft Meike met papa en oma Janny allemaal leuke dingen gedaan!

Maar het allermooiste vond ze toch wel het dansen in de disco! Uit de rolstoel en staan op d'r elastieken beentjes! Zo mooi!