Wat hebben we weer genoten van het KinderBeestFeest! Elk jaar op de eerste vrijdag van juni is het Kinderbeestfeest. Een besloten feestje voor chronisch zieke of verstandelijk/lichamelijk beperkte kinderen die met loeiende sirenes naar Artis worden vervoerd. Daar aangekomen kunnen ze niet alleen de dieren bekijken maar ook allerlei hulpdiensten in actie zien - laat dat nou net Meike's favoriete onderdeel zijn.
Dit keer konden we mee vanaf het Spaarne Ziekenhuis - route Flamingo. We reden mee in een brandweer busje.
Bij de brandweerkazerne kregen we nog een rondje van de zaak: ladderwagen, poppetjes, een clown en heel veel mensen die ons uit kwamen zwaaien! Meike heeft op de foto haar oorkappen op tegen de herrie. Eerder is ze wel eens in huilen uitgebarsten vanwege het lawaai. Dit keer ging het goed.
We reden onder politiebegeleiding de snelweg op. Zo wil ik ook wel naar m'n werk rijden: lekker rustig als al het verkeer wordt tegengehouden. Op een gegeven moment leken we in een file terecht te komen. Maar die was speciaal voor ons 'gemaakt': we reden via de afrit om de file heen en konden zo verder! Hulde aan de motoragenten en verkeersregelaars! Onderweg natuurlijk veel zwaaiende en vooral fotograferende/filmende mensen. Meike was echt een VIC!
De dieren in Artis kunnen Meike gestolen worden. Wat ze prachtig vindt zijn alle hulpdiensten er om heen en dingen die je dan kunt doen. We waren nog niet lang binnen of ze zag een politieagent bij andere kinderen met afzetlint een hoofdband maken. Dat wilde ze ook wel!
"Wil je ook nog even de politieauto zien?", vroeg de agent haar en hij tilde haar van de rolstoel op de bestuurdersplaats. En daar hadden we een glunderende Meike! Overigens denkt Meike dat ze auto mag rijden als ze tien is. Tien jaar vindt ze ultiem oud.
Meike mocht ook nog wat roepen door de omroepinstallatie op de auto. "Hal-loo!", riep ze twee keer op haar totaal eigen onnavolgbare manier. En daarna kreeg ze een (lege) bon. "Wil je ook nog mijn kogelwerende vest even aan?" Dat hoef je natuurlijk maar een keer te zeggen. Meike had al vrij snel een pen ontdekt in het vest. En daar mocht ze mee op de hand van de agent krassen én ze wilde de bon invullen en samen hebben we de naam van de agent geschreven. Daarna de pen netjes terug. Meike had ook ontdekt dat er nog een zak in het vest zat en griste er een notitieblokje uit. "Hee, je hebt het boevenboekje te pakken! Weet je wat, ik haal even de echte boeveninformatie eruit en dan mag jij het boekenboekje meenemen!". Op het moment dat de agent het vest terug in de auto legt, zegt Meike: "Pen ook!". En ja hoor, die heeft ze ook gekregen! Super bedankt voor deze leuke ervaring!
Daarna nog even vingerafdrukken laten nemen van onze grote boef. Bij de dierenarts kon Meike vier opdrachten doen en als ze die had gedaan, mocht ze een kadootje uitkiezen. De eerste opdracht is goed gelukt: de hond aaien. Meike was ooit doodsbang voor honden maar inmiddels vindt ze ze erg leuk. Ze wil ook graag een hulphond om spullen op te ruimen voor haar. Na het hond aaien even zuurstof en hartslag meten. Dat lukte ook en ik heb daarna de opdracht verdovingspijltje blazen maar even gedaan. Het onderdeel wegen hoe zwaar je bent hebben we omgezet in een schatting. De dierenarts: "Ik denk dat jij 15 of 16 kg weegt". En dat klopt! De dierenarts legde uit dat ze voor verdoving enzo ook het gewicht moeten schatten van dieren en dat Meike ongeveer zo zwaar is als een middelgrote hond.
We zijn nog bij het aquarium geweest. Ook altijd een favoriet onderdeel in de dierentuin. Vooral omdat Meike daar zijwaarts kan lopen om de vissen te bekijken. Zijwaarts lopen doet ze ook met fysio en ze oefent heel ijverig. Ze vindt de vissen erg mooi. Ik denk dat ze het liefst een zeemeermin zou willen zijn. Als je toch al wiebelige benen hebt...
De stoere jongens en meisjes kunnen boeven vangen, maar Meike is meer van het meisjes-meisje soort. Dus haren invlechten is dan leuker! En met mooie paarse strepen en glitters erin is helemaal leuk!
Meike mocht ook nog een corsage in haar haar en kon daarna met twee prinsessen op de foto. En wat hadden ze mooie jurken aan!
De mooiste gadget kreeg ze van de douane: een klein lampje waarmee ze de tanden kon inspecteren van in beslag genomen beesten.
Daarna was het al bijna tijd om naar huis te gaan. Dit keer maar in de rolstoelbus terug zodat Meike wat beter uit kon rusten. Weer rustig op de snelweg en een warm onthaal bij de brandweerkazerne. We zagen ook dat papa met onze eigen bus bij het stoplicht stond te wachten!
En opa was mee om het feest mee te maken en om de foto's te maken (bedankt!). Hier een foto van opa en Meike aan het eind van de avond - Meike was al moe en had geen zin meer om te poseren voor de foto!
ALLE MENSEN VAN HET
KINDERBEESTFEEST
SUPER BEDANKT VOOR DEZE DAG!
