Uitslag teamoverleg

Vandaag hebben we de uitslag van het multidisciplinair overleg gehad waar ze Meike hebben besproken. Meike laat een groot herstel zien en ze blijkt qua taalbegrip rond haar kalenderleeftijd te zitten. Ze heeft daarin wel wat achterstand, maar dat mag geen naam hebben. Het lijkt erop alsof we een klein wondertje hebben. Als Meike zo veel herstel blijft laten zien, dan zou ze later naar een mythylschool kunnen.
Dat is nu nog lang niet aan de orde: Meike gaat eerst twee á drie dagen naar een therapeutische peutergroep in Reade. Dat is een soort peuterspeelschool met therapie. Ik denk dat Meike het erg leuk gaat vinden daar. Eerst volgt er nog een intake en we hopen dat er geen lange wachttijd is! De verwachting is dat Meike begin januari kan starten. Johan en ik zullen er nog een rondleiding krijgen. Verder heb ik gevraagd om een prognose gesprek met de neuroloog en/of revalidatie-arts om eens verder te praten over Meike's toekomst. De eerste prognose die we kregen was zo somber ("misschien kan ze ooit een balletje vasthouden, maar ze zal nooit weten wat ze er mee moet doen"). Inmiddels weet Meike prima wat je met sommige dingen kan doen. Haar motoriek zit haar vooral in de weg.



Op de foto hiernaast maakt Meike een puzzel (ze haalt de stukjes eruit), ze speelt met blokken en kan soms een blokje erop zetten en ze speelt kiekeboe met een bakje (ligt ze echt helemaal om dubbel...).

Gisteren was de klok een uur terug gezet. Meike sliep lang uit: 8 uur wintertijd werd ze wakker. Ze was vrij laat met in bad en aankleden en toen ze op bed werd aangekleed, dacht ze dat ze al ging slapen. Speen in, op de buik rollen en weltrusten. Ik was 's avonds met het eten bij Meike en ik wees haar erop dat het alweer donker was buiten: "Kijk Meike, het is al donker buiten!". Meike kijkt me niet begrijpend aan. Kijkt en wijst naar boven, naar de lamp. 'Ui(t)', zegt ze. Ja, dan is het ook donker!