Pasfoto

Tsjongejonge, al anderhalve week niets geschreven over Meike. Er is de afgelopen anderhalve week ook niet zo heel veel spannends gebeurd. Wel is Meike de afgelopen week een beetje ziek geweest. Vermoedelijk een klein herfstvirusje. Meike was wat koortsig en hangerig. Ook had ze wat vlekjes op haar romp en was haar eetlust ver te zoeken. Nou ja, niet helemaal want hoewel ze weinig wilde eten ging de rookworst er wel goed in. Een de kaasjes en de Taai Taai... Kortom, een beetje selectief wordt ze wel, onze peuter.

Vrijdag is Meike nog even in het ziekenhuis langs geweest bij de gastro-enteroloog om even naar de sonde-insteek te kijken. Die was weer wat rood en omdat dat precies was toen ze een beetje ziek was vonden haar lieve verzorgers in het Lindenhofje het wel goed als de dokter even zou kijken. De insteek is namelijk regelmatig wat aan de rode kant. Hoewel de dokter weinig bijzonderheden kon zien en voelen heeft hij toch een kweekje genomen om te zien of er wat bacteriologische activiteiten zijn in en rond de insteekplaats. Vrijdag horen we daar weer meer van.

Zaterdag zijn Meike en papa op weg gegaan om pasfoto's van Meike te laten maken. Een hele toer natuurlijk want Meike kan natuurlijk niet zelfstandig netjes recht zitten voor de foto. En omdat de foto's nodig zijn voor haar ID-kaart moeten ze ook nog aan allerlei eisen voldoen... Maar met een beetje handigheid van fotograaf en Johan is dit het resultaat geworden:

Helaas zijn haar staartjes niet helemaal zoals we zouden willen, maar dat komt omdat papa dat samen met kinderverpleegster J heeft gedaan die zelf twee jongens heeft en hier dus ook geen ervaring in heeft. Nog even oefenen voor de volgende foto dus. Maar volgens de fotograaf voldoen de foto's in ieder geval voor een ID-kaart, dus dat is weer een zorg minder. Nu maar hopen dat we die kunnen halen zonder dat Meike per-sé mee moet. Dat scheelt wel een hele hoop gedoe...

Fingers crossed!

Meike op bezoek bij neefje Julius

Dinsdag zijn mama, oma en Meike op bezoek gegaan bij tante Marjolein en neefje Julius. Ook "oudtante" Betty en nicht Sietske waren daar. Zo werd het een gezellige morgen heb ik gehoord. De fotootjes zijn geleend van de Facebook pagina van tante Marjolein.

Gezellig samen op het kleed. Julius een beetje aaien.

Hmm... Ik zal Julius eens besluipen...

Mama komt ook even kijken.

Samen bij mama/tante Franciska op schoot.

's Avonds hebben we nog lekker bij opa en oma gegeten. Meike had niet zoveel zin in die groene sliertjes (andijvie)... ze at liever van het gehakt en van de appelmoes met aardappel die opa haar voerde.

Toen we na het eten weer naar Amsterdam reden, en ik weer in het Lindenhofje aankwam, waren de mensen daar heel blij om Meike weer te zien. Vooral een van haar lievelingsvrijwilligers was heel enthousiast en begon Meike gelijk te knuffelen. Ook J was blij. Zij omhelsde Meike stevig en gaf haar een dikke zoen.

Meike is nu verhuisd naar een ander kamertje. Vanaf nu heeft Meike een tuinkamer, met uitzicht op het hofje. Wat rustiger ook, geen straatgeluid meer en ook geen geluid van het naastliggende café meer. Hoewel ze daar volgens mij niet zoveel problemen mee had...

Deceptie

Soms heb je te hoge verwachtingen. We dachten dat Meike rond januari zou kunnen beginnen met de therapeutische peutergroep. Nu blijkt er een wachtlijst te zijn van een half jaar!!! Ik vind alles al lang duren, maar zo loopt ze een nog grotere achterstand op. Het begon al minder goed doordat Meike nog niet een eigen identiteitskaart heeft. Als je niet in het buitenland komt, heb je die ook niet nodig. En ze staat ook niet bij ons ingeschreven in het paspoort. Oei! Die moest ze toch wel hebben hoor...
We zijn al tijden in het ziekenhuis en daar is het niet zo'n probleem. Volgens mij gaat het om het burgerservicenummer. Ik houd niet van onnodige bureaucratie. Bah!
Nog zoiets: sommige verzekeraars vergoeden het vervoer wel, maar dan moet je zelf voor een autozitje zorgen en zelf meerijden. Ja, dan kun je haar net zo goed zelf brengen! Moeten we ook nog achter aan gaan.
Daarna de revalidatiearts: die bleek nog niet de gegevens te hebben gekregen van VUmc. We hadden niet zo'n klik met haar. Formuliertje tekenen en dan kunnen ze het krijgen. Vreemd dat niet iemand vorige week heeft gecheckt of het compleet is. Het hele verhaal opnieuw kunnen doen.
Het erge is dat we ook nog intakes moeten hebben met de maatschappelijk werker, de orthopedagoog, de ergotherapeut, de logopedist en de fysiotherapeut...
Tegelijkertijd vraagt iedereen hoe het met ons is, hoe we het verwerkt hebben (kloteterm, hoezo kun je zoiets verwerken?). Dat zijn nou geen vragen die ik met Meike erbij wil beantwoorden. Dat ga ik een volgende keer pertinent weigeren. Als het gaat om hoe het voor ons voelt, dan praten ze maar met ons. Niet met Meike. Meike heeft veel door en ze hoeft niet te weten hoe het voor papa en mama is. 
Wat van de peutergroep in de rondleiding zagen, zag er in ieder geval gezellig uit! Jammer genoeg hadden we dat enthousiasme niet kunnen vatten vandaag...

Sinterklaas 2011

Sinds gisteren is Sinterklaar weer in het land en hij zei dat we allemaal onze schoen mochten zetten. Meike heeft haar sloffen gezet en zondag bleek dat daar ook een cadeautje in kan komen! Ook papa en mama, opa Jan en oma Janny en oom Jan en tante Janny hebben een cadeautje van Sinterklaas gekregen. Meike kreeg een boek van Hello Kitty met geluid, dat vindt ze altijd erg leuk. Voor Meike was het sowieso een goed cadeau-weekend: ze heeft nog een Koekie-monster knuffel gekregen en een muziekdoosje van ooms en tantes van Johan. Iedereen bedankt namens Meike!

Zondag kwam Sinterklaas aan bij opa en oma in de buurt. We hadden net het laatste plekje op het parkeerterrein en dan is zo'n gehandicaptenparkeerkaart reuze handig. Meike uitgeladen en die was dolblij dat ze haar nieuwe muts op mocht want het was best fris. Ze keek haar ogen uit, echt zoals alleen Meike dat kan. Serieus gezicht, alles in de gaten houden. Meike kreeg van twee pieten pepernoten. Dat is dan wel weer handig met zo'n tafeltje. Meike heeft zo'n 10 pepernoten gegeten. Voor een deel heeft ze ze echt helemaal zelf opgegeten. Zelf van het tafeltje gepakt en toen zelf in haar mond gestopt. Omdat er wel erg veel kinderen waren, zijn we na de aankomst al snel teruggegaan.

Sint Maarten

In het Lindenhofje heeft Meike ook Sint Maarten gevierd. In de binnentuin van het hofje zijn allemaal deuren dus dat komt dan goed uit voor Sint Maarten. Meike heeft daar wel haar lampje gesloopt door het op de grond te gooien. Maar thuis gebeurde dat niet! Ik stond Johan en Meike al op te wachten met de lampion. Toen Meike eenmaal in haar wagentje was geïnstalleerd, hebben we haar de lampion en haar tasje gegeven. Ik heb uitgelegd wat we zouden doen: aanbellen, een liedje zingen (nou vooruit, dat doe ik dan wel), een snoepje pakken en in het tasje doen.

Meike vond het helemaal geweldig! Ze keek verrast op als de deur open ging en daarna keek ze al snel naar een bak met snoep en stak ze haar handje al uit. Uit alle bakken wist ze wel iets van snoep te graaien. En van sommige buren mocht ze zelfs twee snoepjes pakken. Daarna gingen we weer naar huis. Het tasje hebben we op tafel leeggegooid en Meike mocht ook bij ons nog een reepje chocola pakken. Ze vond het erg leuk om met het snoep te spelen. Pas om een uur of 9 lag ze uiteindelijk in bed, maar ze bleef erg gezellig!

De statafel!

Wat een mazzel: we zouden een pasafspraak krijgen en toen bleek dat we de statafel al direct konden houden! De vorige keer dat Meike in een statafel stond, vond ze het niet geweldig. Dit keer zag ze de statafel en wilde ze per se niet meer op de grond blijven liggen, maar rechtop zitten om te zien hoe de statafel eruit zag.
Ik tilde haar er in en ze had de stoomboot van Sinterklaas op de tafel staan. Ze vond het helemaal geweldig! Ze stond er zelfs zo goed in, dat de ergotherapeute zei dat ze mogelijk in de toekomst nog wel een loopvoorziening zou kunnen krijgen!
De statafel heeft een supertafelblad. De ene kant is magnetisch en ook nog eens glad zodat er een zuignap op kan staan. En de andere kant bestaat uit een soort vilt zodat je er met klittenband van alles op vast kan maken. En dat is nog niet alles: als je het tafelblad eraf haalt, heeft Meike een mooie gele kom in het midden. Daar kun je voeldingen in doen zoals kastanjes, water, zand etc.
Toen we ons bezoek uitlieten, gebaarde Meike dat ze ook richting deur wilde. In haar statafel reed ik haar daar naar toe - dat was al hilarisch natuurlijk. Ze stond bij de deur en wilde heel graag de deur open doen. Het was duidelijk dat ze naar buiten wilde! En het was lekker weer dus ze is met Johan naar de markt geweest.

Gezellig dagje

Morgen gaan we de statafel thuis passen dus komt het beter uit dat Meike dan hier twee nachtjes slaapt. We hebben er een gezellige dag van gemaakt. Natuurlijk hebben we weer gezwommen. Meike was erg actief en heeft goed geprobeerd te staan en ze heeft zelfs even in een soort bootje los gezeten. We hebben veel met de bal gespeeld in het water. Meike heeft ook gestaan bij een vlot. Een van de kinderen klom er toen op en een ander kind deed dat toen na. En ja hoor, onze wijsneus wilde eigenlijk ook klimmen!
Daarna viel Meike in slaap in de bus. Het zwemmen was best inspannend geweest (ook voor mama, die met een gierende Meike door het zwembad moest springen - jaja, goede wekelijkse workout!).

We hebben samen gespeeld op de mat waarbij Meike munten van de kassa in een kopje deed. Daarna op pad naar de bieb om nieuwe boeken te halen. Op de terugweg hebben we samen gesnoept van yoghurtgums! Boodschapjes gedaan en Meike heeft alleen op de mat gespeeld. Daarna mocht ze kiezen: op de mat blijven of in de wagen naar Nijntje kijken op tv. Duidelijk: Nijntje dus!
Ik kon koken en Meike was heel vrolijk toen Johan thuis kwam. Lekker gegeten en naar bed!
Vrijdag Sint Maarten, daar gaan we ook aan mee doen! Meike had de lampions al ontdekt in de AH! vrijdag verhuist Meike in het Lindenhofje naar een tuinkamer - haar grotere kamer is nodig voor oudere kinderen die een tillift nodig hebben.
Zaterdag naar opa Jan en oma Janny. Zondag weer terug en maandag krijgen we een rondleiding en een intakegesprek bij Reade voor de therapeutische peutergroep.