De statafel!

Wat een mazzel: we zouden een pasafspraak krijgen en toen bleek dat we de statafel al direct konden houden! De vorige keer dat Meike in een statafel stond, vond ze het niet geweldig. Dit keer zag ze de statafel en wilde ze per se niet meer op de grond blijven liggen, maar rechtop zitten om te zien hoe de statafel eruit zag.
Ik tilde haar er in en ze had de stoomboot van Sinterklaas op de tafel staan. Ze vond het helemaal geweldig! Ze stond er zelfs zo goed in, dat de ergotherapeute zei dat ze mogelijk in de toekomst nog wel een loopvoorziening zou kunnen krijgen!
De statafel heeft een supertafelblad. De ene kant is magnetisch en ook nog eens glad zodat er een zuignap op kan staan. En de andere kant bestaat uit een soort vilt zodat je er met klittenband van alles op vast kan maken. En dat is nog niet alles: als je het tafelblad eraf haalt, heeft Meike een mooie gele kom in het midden. Daar kun je voeldingen in doen zoals kastanjes, water, zand etc.
Toen we ons bezoek uitlieten, gebaarde Meike dat ze ook richting deur wilde. In haar statafel reed ik haar daar naar toe - dat was al hilarisch natuurlijk. Ze stond bij de deur en wilde heel graag de deur open doen. Het was duidelijk dat ze naar buiten wilde! En het was lekker weer dus ze is met Johan naar de markt geweest.