Het zwemmen ging vandaag niet door en daardoor konden we bij
Meike’s ergotherpeut terecht. Ze opperde laatst dat Meike ook wel een
loopvoorziening op termijn zou kunnen krijgen. En die hebben we vandaag gepast.
Ook Meike’s ‘zwemjuf’ vond het leuk om daar bij te zijn. Meike vond het
interessant om de karretjes naar binnen te zien rijden. Ze wilde dan ook acuut
haar wagentje uit en vond het geen probleem om op de loopvoorziening te
zitten/staan.
Toen Meike voor het eerst een beweging met haar voeten
maakte en ze een kant op ging, liet ze ons zo’n dankbare, blije blik zien. Ze had
ook al snel door dat we op de gang verder gingen oefenen want ze wees naar de
deur. We hebben een touw gebonden aan de loopvoorziening zodat ze wat
makkelijker vooruit kon komen (ze ging eerst vooral achteruit). Omdat Meike nog
geen schoenen heeft, hebben we haar slofjes uitgedaan zodat ze op haar blote
voeten wat meer grip had. Ik ben van plan om Meike’s oude schoenen weer uit de
kast te halen. Omdat haar voeten niet gegroeid zijn, zou ze die nog moeten
passen.
Verder hebben we vandaag overleg gehad met de
maatschappelijk werkster. Er is weinig kans op een plek in februari. Een
revalidatiecentrum verder weg wordt erg afgeraden omdat dat zo’n uur met een
rolstoelbus is en ze verwachten dat dat te vermoeiend is voor Meike. Dus gaan
we over op plan B of zoals ik het noemde: de houtje-touwtje oplossing. Het idee
is dat Meike wat vaker en langer thuis is en dat er in het Lindenhofje twee
keer per week een pedagogisch hulpverlener met haar komt spelen en dan ook
dingen oefent waar de fysio, ergo en logo mee bezig zijn. Meike leert vooral
ook van andere kinderen en het is jammer dat ze dan niet in een groep zit.
Verder is het superjammer dat er minder afstemming lijkt. Iedereen vindt het
jammer en ik weet dat er inmiddels vanuit Meike’s ziekenhuis al 3 kinderen op
de wachtlijst staan (er zitten 6 kinderen in een peutergroep…). We hebben
tegenwoordig zelfs robots die chirurgische ingrepen doen en dan kan er niet nog
een extra peutergroep gedraaid worden?...
6 opmerkingen:
Zo'n loopvoorziening zal letterlijk en figuurlijk een stap vooruit opleveren en fijn dat Meike het wel zag zitten.
Jammer dat die plek in de peutergroep er waarschijnlijk toch nog niet is in februari. En inderdaad, je zou toch denken dat er dan een tweede groep gestart zou kunnen worden. Dus voorlopig moet Meike thuis en in het Lindenhofje extra oefenen. Die pedagogisch hulpverlener is wel op korte termijn beschikbaar?
Ik kan me voorstellen dat Meike dit weer een mooie nieuwe uitdaging vindt!
Ja, en hoe verder? Ongetwijfeld zullen we het daar nog wel over hebben met elkaar!
Het is een teleurstelling dat ze nog niet naar de puetergroep kan, maar wie weet tot welke creatieve oplossingen worden gevonden!
jammer hoor. Als er zoveel kinderen op de wachtlijst staan dan is er toch behoefte aan een extra groep?
Maar binnenkort kan Meike een week lang spelen met Emma en Ilse! De meiden hebben er veel zin in!
Meike is een kanjer en een echte doorbijter.
Verdrietig dat er zo'n lange wachttijd is. Als je het niet aangaat dan sta je daar niet bij stil, maar als het je kind betreft dan is dat heel schrijnend.
De donkerrode schoenen kun je ook pimpen met scrabspullen misschien of een gehaakte bloem; kun je je nieuwe hobbie ( ? ) nog weer eens oefenen.
Gezellige feestdagen en alle goeds voor het nieuwe jaar. Corrie
Ja inderdaad, dat zou je bijna denken hé, met Meike erbij staan er dus 4 kinderen al vanuit die kant op de wachtlijst dus die moet langer zijn. Open dan nog een groep als daar zoveel vraag naar is want nu staan die kindjes stil en dat is verloren tijd. Kijk dat enthousiaste koppie nou, zo blij met iets nieuws, gewoon honger naar uitdaging.
Maar ja .. je moet het ermee doen hé.
Groetjes Elise
Een reactie posten