Noortje wennen, Meike gewend

Noortje is inmiddels al 11 weken oud en er begint al wat babyvet te ontstaan. Het is een goede eter (drinker) en ze laat zich luid en duidelijk horen als er een flesje in moet. De flesjes zijn nu om de vier uur maar gek genoeg heeft ze tussen flesje 4 en 5 al na 3 uur honger en wil ze acuut om 6 uur een fles hebben, anders krijst ze het hele huis en de hele buurt bij elkaar. Daarna speelt ze nog even en kun je haar om een uur of 7 zo wegleggen. Op mijn vraag of ik haar maar op bed moest leggen, kreeg ik een lach! Speentje hoeft ze 's avonds niet en dat vinden we erg handig. Ik weet dat we bij Meike vaak het karakteristieke geluid van een vallende speen hoorden en daarna gehuil dat pas afnam als je het speentje er weer terug in deed...

Als je Noortje aankijkt en contact maakt, dan begint ze te brabbelen en lachen. Ze pakt graag doekjes vast en bij gebrek aan doekje trekt ze haar shirt omhoog! Hieronder speelt ze op het speelkleed met Ananas. Ze slaat er dan tegenaan en lijkt te proberen of ze het wil pakken. Erg leuk om te zien!

Meike is inmiddels goed gewend aan de peutergroep! Gisteren heb ik een oudergespreksdag gehad, even wat anders dan een tien-minutengesprekje want je spreekt alle therapeuten namelijk en daar ben je de ochtend wel zoet mee.

De orthopedagoog is bezig met het afnemen van een intelligentietest. Dat is nog niet helemaal af en wanneer daar meer over bekend is, spreken we nogmaals af. In ieder geval heeft Meike niet zoveel ruimtelijk inzicht. Dat is ook niet zo gek, want als Meike een puzzel maakt, krijgt ze veel minder feedback terug. Een normaal kind legt een puzzelstukje zo neer en als het niet past, dan is het niet het juiste puzzelstukje. Meike's motoriek werkt natuurlijk niet mee: zelfs al legt Meike het puzzelstukje op de juiste plek, dan nog kan het zijn dat het niet goed legt en krijg je eigenlijk verkeerde feedback terug. Daarnaast is ze volgens mij ook niet zo'n fan van puzzelen... Ze houdt meer van categoriseren en dingen in bakjes leggen, daar scoort ze namelijk hoog op! Ze lijkt cognitief gemiddeld (!) te scoren op de test (Kleuter-SON). Meike zal ook nog getest worden met de C-BILLT, dat is een taalbegriptest en taalbegrip is een goede voorspeller van intelligentie. In ieder geval lijkt ze een goede kandidaat voor een mythylschool dus daar willen we eens een bezoek aan brengen. 

Ze voelt zich in ieder geval goed op de groep maar houdt er nog steeds niet van om met andere kinderen te spelen en wil eigenlijk ook de exclusieve aandacht van de groepsleiding hebben. Pas als kinderen met een activiteit bezig zijn die Meike ook erg interesseert, dan zoekt ze aansluiting. Ze gedraagt zich wat autonoom: ze gaat zelf haar gang en sommige therapeuten interpreteren het dat ze het teveel moeite vindt om uit te leggen wat ze wil waardoor ze zelf haar gang maar gaat. Verder is ze cognitief verder dan motorisch en dat belemmert haar soms om te oefenen. Ze weet donders goed dat ze sneller vooruit komt als ze geduwd wordt in een handbewogen rolstoel maar om te leren dat je zelf in de rolstoel vooruit kan komen moet je gewoon veel oefenen. Maar dat snapt een driejarige nog niet... 

Ze gebruikt nog niet zoveel woorden in de groep: thuis brabbelt ze veel meer. Ze zijn nu ook bezig met gebaren leren en dat leert ze door met een duplohuis te spelen waarbij ze moet gebaren wat het jongens- of meisjespoppetje moet doen - slapen, eten, drinken, douchen, tandenpoetsen... Eerst wees ze vooral aan wat het poppetje moest doen en moet je haar uitdagen door het te laten vertellen met haar handen maar inmiddels kan ze ook het gebaar erbij maken. We gaan kijken of ze nieuwe gebaren kan leren. Ik dacht zelf aan: dankjewel, televisie, Noortje (dat zal een zelfverzonnen gebaar zijn). Half november wordt Meike's spraakcomputer geleverd en daar hoort een 2.5 uur durende uitleg bij. De focus zal de komende tijd liggen op het leren omgaan met de spraakcomputer. 

De fysiotherapeut zal verder met Meike oefenen met de stabiliteit en ook kijken of Meike beter kan vallen. Dat klinkt gek maar als ze niet heel stabiel zit, is het fijn als ze zichzelf een beetje op kan vangen. Zal best lastig zijn want ze reageert standaard minder vlot. De ergotherapeut zal kijken naar  het gebruik van de buggy en wanneer we deze moeten vervangen want ik weet nu dat ik dat soort hulpmiddelen zeer ruim van tevoren aan moet vragen. Ook kijkt ze naar een praktische oplossing voor Meike om bijvoorbeeld memory te spelen. Nu vliegen alle kaartjes alle kanten op omdat Meike voornamelijk met haar arm schuift. Verder hebben we het gehad over een "gesloten keten". Ze leren Meike dat ze steun moet zoeken bij wat ze doet. Als je arm namelijk vrij is en je iets wilt pakken, dan zijn er een aantal gewrichten die iets moeten doen. Zoek je steun met je arm, dan hoef  je minder gewrichten te gebruiken om te sturen en kan er iets minder fout gaan. Handige truc!

Verder is ze de laatste tijd erg vrolijk en enthousiast, ze wil heel graag en daarom is het soms ook sneu om te zien dat ze graag iets wil maar dat ze het niet kan...

In ieder geval heeft ze wel ontdekt dat ze Z*E*L*F op het hobbelpaard kan zitten zonder dat iemand haar steunt. Ze gaat dan als een dolle tekeer. Ik ben iedere keer bang dat ze eraf kukelt maar dat gebeurt eigenlijk niet. Tenzij ze gaat stunten door iets op te willen rapen dat op de grond is gevallen, dan gaat het mis...