Speelafspraakjes

Meike is anders dan andere kinderen van haar leeftijd. Nu is natuurlijk elk kind anders, maar bij Meike valt anders ook direct op: ze zit in een rolstoel, ze praat niet goed, ze maakt gekke geluiden en bewegingen. In heel veel andere dingen is ze tamelijk gewoon. Ze zeurt om snoep en wil niet naar bed. Spelen doet ze ook graag, met andere kinderen. Dus wil ze graag een speelafspraakje met kinderen in haar klas. Ook heel gewoon om dat te willen. Maar heel anders om te regelen.
Het is niet even een afspraak maken en dan met een ander kind mee naar huis of daar even brengen en halen. En er bellen bij ons geen kinderen aan om te vragen of Meike buiten komt spelen.

Meike's school staat niet bij ons in de buurt. Dus de kinderen die ze kent, komen ook niet uit onze buurt. Ze wonen vaak dorpen verderop. Veel kinderen worden met de taxi gehaald en gebracht. En het is uiteraard niet zo dat je even mee kan rijden met een andere taxi om bij een ander kind te spelen. En dan nog, veel kinderen in Meike's klas hebben naast allerlei mogelijkheden, ook beperkingen. Dus je mag als ouder ook nog een halve verpleegkundige en een halve gedragsdeskundige zijn om een ander kind even op te vangen. En stel dat je het geluk hebt een kind in de buurt te kennen, dan duurt het even voordat Meike thuis is uit school (want school staat niet in de buurt).

Dit jaar ga ik het anders doen: ik start vanaf het begin van het schooljaar met het regelen van speelafspraakjes. Moet lukken om er een paar te plannen, de eerste afspraak staat gepland, Meike heeft er zin in!