Nu Noortje wat ouder wordt, kunnen Meike en Noortje beter samen spelen. Het liefst spelen ze mama/papa/opa/oma en kind. Dit keer gebruikten ze een ander scenario: Noortje was namelijk een gehandicapt kind. Dus Noortje reed rond in Meike's rolstoel en liep niet meer, nee, ze kroop want ze kon niet lopen. Even was het Meike's rolstoel niet meer, want Meike kon namelijk lopen, zei ze.
Meike 'duwde' de rolstoel met Noortje erin en ze gingen in de trein (uiteraard ook heel makkelijk in je rolstoel) naar Rotterdam. Daar ging Noortje naar de groene school, die opeens bij ons in de keuken bleek te zijn. Noortjes moeder Meike bracht haar daar heen. Noortje vond de schooldag wel lang duren, toen mama Meike haar niet zo snel op kwam halen. Dus ging ze maar slapen op school. Meike haalde haar weer op en Noortje mocht direct aan tafel. Meike maakte het eten klaar en Noortje ging netjes aan tafel zitten. Ze zongen een liedje voor het eten en Noortje mocht niet met haar handen eten.
Ze moest netjes vragen of ze van tafel mocht. En ze moest haar drinken opdrinken. Daarna werd Noortje naar bed gebracht. Even keek Meike verschrikt op want Noortje stond op en rende weg om een kussen te pakken. Het was natuurlijk niet de bedoeling dat Noortje kon lopen, want ze was nog wel een gehandicapt kind, dus dat is in de rolstoel of kruipen. Na het naar bed brengen kwam Meike terug bij de tafel: ze moest zelf nog eten... Als moeder heb je het er maar druk mee!
Johan en ik vonden het zo grappig om te zien hoe ze zo leuk aan het spelen waren. Ook onze 'regels' zagen we er in terug - die onthouden ze kennelijk wel maar passen ze niet altijd toe...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten