Meike de boodschappenhulp

Meike heeft me zaterdag in haar Caddy geholpen met de weekendboodschappen. Bij de Albert Heijn bij ons hebben ze mooie kleine kinderboodschappenkarretjes, dat vond ze natuurlijk geweldig! Ze was er zo blij mee. En ik moet zeggen dat het heel goed ging, het lopen achter een karretje met de Caddy. Ze heeft veel boodschappen in haar karretje gelegd en kwam natuurlijk ook met paaseitjes aan zetten (vooruit, omdat het weekend is…).  

Daarna heeft ze samen met Johan en Noortje gespeeld met de blokken. Het valt me op dat ze nu alweer veel beter met duplo kan stapelen dan een tijdje geleden. Noortje kijkt met veel interesse wat Meike en papa doen en stopt de blokken in haar mond en haalt er soms per ongeluk eentje af. Meike vindt dat al het speelgoed van haar is (Keije!) en Noortje kan beter niet 'haar' blokken lenen, want dan pakt ze ze direct terug. Gelukkig geeft ze er ook wel eens eentje aan Noortje als je het haar vraagt. Noortje is trouwens alweer goed opgeknapt - ze heeft deze ochtend wel veel geslapen en is een beetje aan het inhalen...

Maandag is Johan met Meike naar de logopedist van het VUmc geweest om een test te maken van haar taalbegrip. Daarin moest ze kiezen tussen vier plaatjes en aangeven wat het juiste antwoord was op de vraag die ze kreeg gesteld. Voorbeeld vragen:

"Op welk plaatje zie je een geel blokje, maar niet een groen blokje, op twee blauwe blokjes?"

"Op welk plaatje is de korte rode tandenborstel in de blauwe beker?"

Ze scoorde tussen de 3 - 3.5 jaar, iets dichter bij 3.5 dan bij 3 jaar. Best lastig en doordat Meike haar ruimtelijk inzicht niet goed kan oefenen, zijn dit moeilijke vragen. Kinderen oefenen doordat ze bijvoorbeeld blokjes ergens in doen en dan zeggen dat ze het er op doen - als ouders kun je dat corrigeren door te zeggen dat je de blokjes ergens in doet. Meike kan niet praten en krijgt daardoor veel minder feedback waardoor ze moeilijker kan leren. Maar het is wel te leren. Dus hebben Johan en ik met de spraakcomputer en gekleurde blokjes geoefend met voorzetsels. Ze moet er echt even de concentratie voor opbrengen om opdrachtjes te doen want meestal wil ze gewoon spelen.  

’s Avonds in bed mocht Meike een boek uitkiezen uit haar ‘bibliotheek’ – al ingepakt voor de verhuizing. We lazen een Pippo (tijdschrift voor kinderen vanaf 1 jaar) en daarin stond een mooie plaat achterin. Ik vroeg haar of er ook een poppetje was dat op haar leek. Ja, daar, een meisje dat door haar vader werd opgetild en geknuffeld. En Noortje lag in een kinderwagen, neefje Julius zat in een buggy, papa was de vader van het poppetje en mijn alter ego leek er ook een beetje op. Zelfs opa had een kaal hoofd en m’n zusje had krullen. Oma Janny en oma Fenny waren hetzelfde poppetje met een bril op en oom Jaap had blond haar. Tante Jessica  had lang donker haar en was in de badkamer waar Jodi volgens Meike naakt rond liep en opa Andries stond te koken. We hebben er erg om gelachen!