Totale communicatie..

In het kader van elkaar goed begrijpen, maken we bij Meike gebruik van totale communicatie: alles is geoorloofd, als je elkaar maar begrijpt. Ik volg de gebarencursus op Meike's mythylschool en Meike vindt het erg leuk dat ik ook steeds meer gebaren ken. Noortje doet ook vrolijk mee en gebaart al eten, klaar en vis. Maar soms kent Meike meer gebaren dan ik. Ik las uit het opa en oma boek van Marianne Busser en Ron Schröder een verhaal over de poppendokter. De beer van Marjolein had een scheur in z'n buik en toen gingen ze naar de poppendokter die de scheur weer maakte. Ik had het al eerder gelezen en ik vroeg Meike wat er met de beer aan de hand was: stuk, kapot, scheur had ik allemaal begrepen. In plaats daarvan wees Meike met haar wijsvinger en duim op haar hand. "Maak je een gebaar, Meike?"
Ja dus. Ik noemde alle woorden die er bij konden passen maar Meike raakte steeds gefrustreerder omdat ik haar niet begreep. Ik kon ook niet plaatsen wat ze er bij zei dus we kwamen niet verder met onze totale communicatie. Gelukkig gaf Meike's logopedist vandaag uitsluitsel: Meike had willen gebaren dat de beer ziek was! Heel slim, want dat gebaar kende ze dus!
Meike gaat inmiddels langzaam vooruit met praten. Eerst zei ze bijna niks en kende ze maar een paar woorden. Nu geeft ze vaak antwoord met ja/nee (behalve als ze oost Indisch doof is) en soms zegt ze spontaan iets. Ik ging vanmorgen weg met de auto en dan gebaart en zegt ze 'grote' auto. Ik heb Meike laatst verteld dat ze ook zelf iets kan vertellen. Nu oefenen we dat voor school: wat vond je vandaag leuk op school. "Mat". Ik had niks gelezen in de dagelijkse email over een mat, maar kwam er uiteindelijk achter dat ze waarschijnlijk met de fysio kennelijk op de mat had geoefend...

Zussen

Meike en Noortje zijn zussen. Meike is de oudste zus, Noortje is het jongere zusje. Inmiddels kan Noortje in sommige opzichten motorisch meer dan wat Meike kan. Noortje kan op haar billen zitten, de trap op klimmen, lopen, op een stoeltje klimmen. Allemaal dingen die Meike niet kan. Nu kun je natuurlijk Noortje inzetten voor je eigen doelen.Soms gaat het inderdaad heel goed samen, dan pakt Noortje dingen op die Meike heeft laten vallen en geeft ze het netjes terug. Op andere momenten weet Noortje heel goed dat ze meer kan dan Meike. Op die moment pakt ze wagonnetjes van de treinbaan en rent daarmee hard lachend weg, een krijsende Meike achterlatend. "Noo-tje!!! Noo-tje!!!". Maar Noortje is dan al meters verder. Met het wagonnetje. Dat ze vaak ergens achter laat. Soms brengt ze het weer terug of geeft ze het aan mij. 

Andere momenten zijn ze enorm jaloers op elkaar. Er hoeft er maar eentje te komen knuffelen en nummer 2 staat er in no-time naast en liefst wordt nummer 1 dan weggeduwd. Stoeien met papa is natuurlijk ook leuk en Meike snapt inmiddels wat op je beurt wachten is, maar Noortje nog niet. Die wil na 1x vliegen direct 100x achter elkaar vliegen met papa! 

Maar... op andere momenten zijn ze om op te vreten en hebben ze de grootste lol! (ps. omdat ik geen zin had in een funniest-home-video heb ik Meike na het maken van het filmpje weer uit de kast gehaald, tot groot ongenoegen van beide dames!).

Meike op school en Noortje als clown

Meike woont inmiddels thuis en hoewel het pittig is met alle verzorging en hulp die ze nodig heeft, heeft het ook voor rust gezorgd. We hoeven niet meer de hele tijd heen en weer te rijden naar het Lindenhofje. Ze zijn echt weer zusjes: ze houden veel van elkaar, maken elkaar aan het lachen en hebben ook regelmatig ruzie. Net echte zusjes!

Meike gaat naar de mytylschool toe. 's Ochtends staat de taxi klaar en wordt ze naar school gebracht. Ze is vaak blij als de chauffeur aan komt. Noortje weet inmiddels ook wat het woord 'taxi' inhoudt: dan rent ze naar de deur toe want ze loopt graag mee richting buiten.
Meike zit in een klas met in totaal 7 kinderen (wordt 10). Dat lijkt weinig, maar bedenk maar eens dat deze kinderen allemaal enorme rugzakken hebben (vaak niet zelfredzaam zijn), meestal niet zindelijk zijn en er voor elk kind individueel therapiemomenten zijn.
Bijna elke dag krijgen we een update per email. Dat is handig want Meike kan niet uit zichzelf vertellen wat ze heeft gedaan op school.

En soms hebben we dan ook een loge van school: Ko (die ook een pyjama aan moet, tandenpoetsen, een knuffel in bed etc...). Meike was er enorm trots op dat Ko bij ons mocht logeren!

De eerste weken moest Meike wennen aan alle nieuwe indrukken. Ze kwam vaak maar moeilijk in slaap en ze kan dus niets zelf vertellen. Lastig! Ze was de eerste paar weken ook wel moe. Daarna ging het beter. Meike houdt er van om vermaakt te worden en dingen te doen, dus op school is voldoende vermaak voor haar. Op school vinden ze het bijzonder dat ze het 5 dagen per week vol lijkt te houden. En dan heeft ze ook vrijdagmiddag nog les! Tussen de lessen door krijgt ze fysio, logo, ergo en ook in de groep nog ergo en logo. Verder zwemt ze eens per week, is er gym en muziek.

Voor Noortje was het wel even wennen dat Meike nu weer echt thuis woont. Dat betekent aandacht delen. Maar ook gezelligheid en iemand met wie je kunt lachen. Noortje rent dan rondjes om de bank en Meike moet hard lachen als ze Noortje de hoek om ziet komen! En verder willen ze alles wat de ander heeft: blokken, boekjes etc. Noortje pakt wat af en rent er mee weg terwijl ze een boze Meike achter laat. Tja, met 14 maanden is het empathisch vermogen van Noortje te vergelijken met dat van een garnaal dus veel kunnen we daar nog niet verwachten. Meike helpt ook in de opvoeding van Noortje: ze weet precies wat Noortje wel en niet mag en roept dan ook 'nee' of 'niet doen' als Noortje aan de gordijnen zit/een kastdeurtje opent/etc etc). Gelukkig snapt Noortje steeds meer en voert ze kleine 'opdrachtjes' uit. Ze brengt haar flesje naar de keuken, loopt naar de deur als je zegt dat het tijd is om naar bed te gaan en geeft soms de bal aan Meike. Ze zegt al aardig wat woordjes: papa, mama, bal, auto, uitdoen (slab), beer, nijntje, bumba etc). Ook maakt ze een paar gebaren, bijvoorbeeld het gebaar voor nog een keer. Leuk om te zien hoe Noortje daar mee bezig is. Verder houdt Noortje erg van buiten spelen: Noortje is al helemaal OERRR (zeker vandaag toen ze samen met Meike in de plassen heeft gespeeld)!

De vakantie en Noortje loopt!

Sinds Meike weer thuis woont, zijn de weken voorbij gevlogen! In augustus hebben we al onze verjaardagen gevierd, wat een gezelligheid. 

Nadat we naar het Dolfinarium zijn geweest hebben we een midweekje samen met oom Stef, tante Marjolein en Julius doorgebracht in een vakantiepark. Dat was heel gezellig! We hebben een kabouterpad gelopen met de kinderen, geknutseld en gespeeld en de papa's en mama's konden allebei een keer met z'n tweetjes uit eten!

Noortje stond in die tijd regelmatig los. Soms probeerde ze een stapje te zetten, maar ze liet zich vaker vallen.

Een paar dagen na Noortjes verjaardag zette ze voorzichtig twee stapjes. Zaterdag 17 augustus liep ze echt los! Daarna heeft ze heel veel geoefend en nu in september kan ze al behoorlijk snel lopen. Ze loopt nu zo snel dat ze inziet dat kruipen niet sneller gaat - lopen is het helemaal! 

En met lopen komt ook klimmen! Ik was even boven en Johan was met de meiden beneden. Ik kom beneden en ik hoor Meike 'nee' zeggen. Waar zegt Meike nee tegen? Meestal zegt ze nee als Noortje iets niet mag doen (en nog luider Nee als Noortje iets afpakt). Ja hoor, Noortje was op de speelgoedbak geklommen en was los gaan staan. Dat deed ze laatst ook op een kinderstoeltje dus het is oppassen geblazen. Waar Meike snapt dat je op je buik met je voeten naar achteren iets hoogs af moet, dat lijkt Noortje maar onzin te vinden. Die duikt het liefst plat op haar buik naar voren! Oh oh... 

Met Meike en Noortje gaat het samen goed. Soms is het even ruzie als een van beiden iets pakt waar de ander net mee speelt. En vaak zijn ze naast elkaar aan het spelen. Meike moet hard lachen om Noortje als die om de bank heen loopt/rent. Vooral als ze dan weer het hoekje om is en Meike haar kan zien, dan is het lachen geblazen!

Een volgende keer zal ik vertellen hoe het met Meike op school gaat! Voor nu sluit ik af, tijd om naar bed te gaan!

Hoera, Noortje is 1 jaar!

Vandaag is Noortje 1 jaar geworden! Hiep hiep hoera voor Noortje!

Een compromis-taart: Noortjes naam en leeftijd, Meike's favoriete tekenfilmfiguur aangezien we allebei de verjaardagen vierden. Meike helpt Noortje met het uitpakken en Noortje speelt met haar kadootje: een puzzel die geluid maakt.

Meike is ook blij met het gezamenlijke kadootje voor haar en voor Noortje: een keukentje! En een setje om brood te 'snijden'.

Noortje heeft genoten van de taart. 's Middags wilde ze graag nog een beetje. En een banaan...

Meike 4 jaar!

Hoera! Meike is 4 jaar geworden!

Voor haar verjaardag zijn we naar het Dolfinarium geweest. Ze is dol op water, houdt van spetteren en we dachten dat ze dat wel leuk zou vinden. Ik was alleen even vergeten dat kinderen op hun eigen verjaardag nooit zo heel vrolijk zijn. Sterker nog: ze voelen kennelijk wat spanning aan en dat zorgt er voor dat ze 's avonds niet op tijd slapen. En de dag erna willen ze natuurlijk ook niet uitslapen. Meike ook niet. Ze wilde wel graag mee naar de vissen en de dol-'fijn'.

Eenmaal in het Dolfinarium kwamen we een stagiaire tegen die Meike nog herkende van het Lindenhofje. We zijn eerst naar de dolfijnenshow geweest en daar mochten we helemaal vooraan zitten. Meike zat vooraan met Johan en ze kregen een zeiltje over zich heen tegen het spetteren. De show begon en hoe vond Meike het? Ik wil graag vertellen dat Meike enorm heeft genoten maar helaas, we waren even vergeten dat Meike niet van harde geluiden houdt en ook niet van lichteffecten. Dus die begon te huilen en keek af en toe even naar de show. Geen succes dus...

Gelukkig vond ze de roggen en haaien wel leuk. Ze kon daar op haar knieën op de rand zitten en dan mocht ze de vissen aaien. Ze vond het prachtig om met haar handen in het water te mogen en wilde heel graag een rog aaien. En dat is haar ook gelukt!

Omdat het mooi weer zou zijn, had ik de zwemluiers in de tas gedaan want ik had een strandje gezien. Noortje vond het prachtig en kroop vanuit het zand zo het water in. Meike wilde ook een zwemluier aan maar wilde alleen maar dat ik met haar in het water zou staan. Niet dat zij in het water wilde. Nee, mevrouw wilde droge voeten houden. In zo'n meer is veel te veel water. En zand is ook vervelend, want daar word je vies van. Daar had Noortje geen problemen mee, die banjerde vrolijk aan de hand op het strandje en door het meer en weer het zand door. Maar Meike was gewoon moe. In haar wagen viel ze bijna direct in slaap...

Heb je nog hobby's?

Onlangs stelde iemand me een simpele vraag: "Wat voor hobby's heb je?"
Ik schrok bijna van de vraag. Heb ik eigenlijk wel hobby's? Of beter gezegd: heb of maak ik wel tijd voor hobby's? Er blijft met een zorgintensief kind weinig tijd over voor hobby's. Ik vind het heerlijk om te kunnen werken en daarnaast is er vrije tijd. Die wordt voor een deel ingevuld door de zorg voor Meike en Noortje. De ouders van een gemiddeld gezin hebben gemiddeld 29 uur vrije tijd per week, las ik. Dat betekent dat je ongeveer 4 uur vrije tijd per dag hebt. Bij ons betekent het dat we van half 6 's ochtends tot ongeveer half 7 's ochtends vrije tijd hebt. Al is dat eigenlijk ook zorgen want op dat moment worden de boterhammen van de kinderen gesmeerd, slangetje en spuitje van Meike worden doorgespoeld en dan wordt meestal één van de kinderen wakker. Ondertussen hopen we zelf al wat thee/koffie/brood/cruesli naar binnen te hebben gewerkt.
Daarna volgt het ritueel van wassen, aankleden, verzorgen van de mickeybutton, schone luiers etc. Eten en drinken met de kinderen en hup hup richting de opvang/taxi/werk...
Lekker werken en daarna terug naar huis. Als Johan thuis is met de kinderen zijn ze blij me weer te zien, dat is heerlijk thuiskomen. Vervolgens is het eten geven, nog even spelen of televisie kijken en  start het naar-bed-gaan-ritueel. Als we mazzel hebben, slapen de kinderen om half 8 echt.
Dan de keuken schoonmaken, alle speelgoed opruimen, tafel schoonpoeten, etensresten van de vloer schrapen en de korstjes van de kinderstoelen verwijderen. Om 20:00 uur is het tijd voor koffie/thee. En om een uur of 10 is het bedtijd. Dat zijn 2 uur om aan een hobby te besteden. Helaas bestaan mijn hobby's uit het opzoeken van informatie, invullen van formulieren, inscannen en opsturen van formulieren en per email corresponderen.
Ik zou graag weer gewone hobby's willen hebben: cupcakes bakken, hardlopen, puzzelen, meubeltjes opknappen. Desnoods iets verzamelen. Als ik er maar weer tijd voor heb...

Trots op de kinderen!

Maandag belt Johan me op m'n werk. "Heb je facebook al gezien?". Nee, natuurlijk niet, ik ben aan het werk. "Daar had ik wat op gezet!". Noortje blijkt van buikligging zelf te kunnen gaan zitten!

Ze deed deze week niet anders en kwam er ook achter dat je door iedere keer van buiklig naar zit te gaan, naar achteren kon komen. Tot ze bij de speelgoedkast kwam. En daar bijna de bak met blokjes eruit haalde. 

Ook Noortje heeft net als Meike een schoenen-tic. Dat begint bij onze meiden al erg jong... Noortje heeft het zelfs gepresteerd om in een onbewaakt moment de veter uit Johan z'n schoen te krijgen!

Nu ze eenmaal zelf kan zitten, wil ze weer liever staan en ze probeert zich overal aan op te trekken. Tijd voor anti-slip slofjes! Hoewel ze dat niet echt nodig heeft want ze trekt momenteel haar sokken standaard uit. 

Verder heeft ze sinds de vorige keer dat ik blogde, een tand. We poetsen deze braaf elke dag...

Meike was afgelopen weekend in het Lindenhofje en heeft het daar erg naar haar zin gehad. Na het eten nog een ijsje halen met een van haar Lindenhofje vriendjes en ze heeft veel in de zandbak gespeeld. Noortje was dit weekend ook uit logeren bij opa Andries en oma Fenny. We hebben thuis de vloer opnieuw in de olie gezet en daar konden we even geen kinderen bij gebruiken! Zaterdag zijn Johan en ik samen uit eten geweest!

Woensdag hadden Meike en ik een dagje ziekenhuis. Eerst kwam de taxi te vroeg maar ach, we moesten toch nog langs de röntgen voor een foto van haar bekken. De vorige keer hadden ze een minimaal verschil tussen links en rechts gezien, maar dat viel nog binnen het gewone. De röntgen was geen succes, ik had Meike niet goed genoeg voorbereid dus toen ik haar op een harde plaat legde, vond ze dat maar niks en begon te huilen. Uiteindelijk kon ik haar wel weer rustig krijgen. 

Daarna brachten we een bezoek aan de peg-verpleegkundige om haar peg-sonde/mickey button na te laten kijken. Het ballonnetje in haar maag was al een aantal keer stuk gegaan dus ik wilde het even na laten kijken. Omdat we zo vroeg waren heb ik Meike vermaakt met een nieuw boek, de iPad en een tekenblok. Meike heeft zich heel goed gedragen en de andere wachtenden in de ruimte vonden het een mooi gezicht. Ze kreeg zelfs van een mevrouw complimenten dat ze zo lief aan het spelen was! Meike krijgt een iets kortere mickey button om te kijken of het daarmee beter wordt. We zullen het wel zien. 

Meike is sinds kort meer gaan praten! Ze kan al bijna van 1 tot 10 (na)zeggen en doet veel meer pogingen om een woord na te zeggen. Nieuwe woorden zijn: bril, op, om, staan, toren, bouwen, aap, hoi en op Reade praat ze nu ook meer. Ze moest laatst om de puzzelstukjes vragen (kip, boerin, trekker etc) en dat ging best goed!

"Kom je spelen in ons meisjestheater?'

"Meisje, kom je ook mee spelen in ons meisjestheater want dat is alleen voor meisjes en jij bent ook een meisje dus mag je ook meedoen! Je moet wel kunnen dansen en zingen. Kom je zo?... Meisje?"
Jasmijn van 5 vroeg dit aan Meike toen we na een dagje Efteling in het buffetrestaurant van de Efteling zaten te eten. Meike had er wel zin in en riep al snel 'mee', terwijl ze naar het podium van het buffet wees waar meerdere meisjes aan het dansen en springen waren.

 Meike had de juiste schoenen (met lampjes!) die even werden bewonderd. "En nu gaan we dansen!". Daarna moest ze dansen, maar na uitleg over Meike's handicaps veranderde het plan: ze gingen allemaal over de grond kruipen, want dat kon Meike ook.
"We doen allemaal of we een slak zijn en gaan we heel langzaam kruipen."
Ze vonden het wel een beetje zielig dat ze niet kon lopen. Ze wilden Meike allemaal op schoot. Daarna moest er weer gegeten worden. Meike heeft haar hele toetje opgegeten, met de belofte dat ze daarna weer mocht spelen.
Johan heeft Meike weer op het podium gezet. "Dan ben jij de papa van ons allemaal en Meike was de wolf en die moest iedereen aftikken, terwijl de meisjes alle kanten van het podium opstoven. Tot grote hilariteit van Meike overigens. Toen ze weggingen kregen ze dikke knuffels van Meike. Dit was zo ongeveer het leukste van de Efteling.
Carnaval was natuurlijk favoriet en ook de monorail bij het land van Laaf vond ze 'mooi'. Bij Droomvlucht wilde ze m'n hand vasthouden en begon ze te brullen toen we wat sneller naar beneden gingen. Daarna zei ze vaak 'nee' als we ergens in wilden. Johan en ik zijn nog in Villa Volta, Vogel Rok en Monsieur Canibal geweest. We hebben gebruik gemaakt van de babyswitch: een van de ouders van een baby kan in de rij gaan staan, de andere ouder gaat met kind bij de uitgang staan. De ouder in de wachtrij doet een ritje achtbaan en wanneer deze klaar is, mag de andere ouder er de volgende rit direct in. Handig! Meike zwaaide ons vrolijk uit en was blij als we er weer uit kwamen. Meike is ook nog in de autootjes en Fata Morgana geweest. Bij de auto's mocht ze zelf ook meesturen, dat deed ze heel serieus  Bij Aquanura vroegen we of Meike nog ergens heen wilde.
Op de plattegrond wees ze Carnaval aan. De derde keer! Tegen de sumoworstelaars zei ze 'baby!'.
In de auto viel ze om kwart over 8 in slaap. Bij opa en oma is ze met haar nieuwe Jet-sleutelhanger in slaap gevallen... Morgen mag ze het door haar uitgezochte kadootje voor Noortje geven!

Een gezellige dag!

We zijn verhuisd! En vandaag kwamen oom Stef en tante Marjolein met Julius langs om te kijken in het nieuwe huis. 

Meike en Julius hebben zich goed vermaakt met de wasknijpers: bakje omgooien, knijpers over het rekje heen gooien, knijpers in het bakje doen, knijpers voor tante Marjolein halen (2 blauwe knijpers, 3 groene knijpers)...

Uiteindelijk werd het toch wat frisser en zijn we naar binnen gegaan. Meike wilde wel graag tekenen, Julius wilde ook in de stoel zitten en Meike gaf hem gul ook een blaadje en gaf af en toe wat wasco aan.

Er is in het nieuwe huis voldoende plek om te spelen!

Meike, Julius en Noortje (ok, en oom Stef) hebben lekker gespeeld!

Daarna was het tijd voor bed voor Julius en Noortje. Meike gaat niet altijd meer naar bed maar rust even uit door liggend op de bank naar een tekenfilmpje te kijken.

Noortje geniet ook erg van het buitenzijn! Nichtjes en neefje hebben ook veel lol met een speelgoedbak. Julius doet een spook na en de bak heeft als 'bad' gediend. En gelukkig kon Meike veel knuffelen met tante Marjolein!

Na het eten (spaghetti, Julius z'n favoriete eten) hebben de drie kinderen met opa en oma gefacetimed! Hieronder zitten ze op een rijtje op de bank, te kijken naar opa en oma op de iPad.

Bedankt voor de gezelligheid, oom Stef, tante Marjolein en Julius!

Dozen inpakken en ontspannen

Zaterdag gingen Johan en ik samen naar een feestje. Wat een luxe!

Opa en oma pasten op Noortje, Meike zat in het Lindenhofje dus niets hield ons tegen. Tot we het omgekeerde-Assepoester-Effect meemaakten, want waar waren mijn schoenen? Natuurlijk, in een verhuisdoos. Maar welke? Gelukkig hadden we de doos snel weer gevonden.

Omdat we binnenkort verhuizen hebben we zaterdag veel dozen ingepakt en m'n vader heeft al wat spullen uit elkaar geschroefd. Noortje bleef 's ochtends tussen alle dozen en lawaai slapen.

Zondagochtend hebben we nog wat dozen gepakt en 's middags was het tijd voor ontspanning. Op naar Amsterdam, gezellig naar Meike toe!

Meike was blij ons allemaal te zien!
Het mooiste vond ze het dat opa een zachte bal over ging gooien naar haar.

"Naar wie moet de bal, Meike?", en dan was het vrij duidelijk: "Keie!"

Als je dan vroeg: "Moet de bal naar mama?", was het: "Nee, Keie!"

Noortje kreeg soms de bal van Meike. Die mocht ook mee doen.  Daarna zijn we naar buiten gegaan.

Meike heeft het konijn aan opa en oma laten zien. Ze is er totaal niet bang voor en duwt haar vinger tussen het gaas om het konijn te aaien. Gelukkig is het een heel tam konijn dat wel wat gewend is.

Meike heeft ook samen met opa met zand gespeeld en piano gespeeld. Ze wist goed duidelijk te maken wat de bedoeling was!







We zijn ook naar een speeltuin geweest. Noortje vond het geweldig in de schommel! Sokken blijven niet altijd zitten, vandaar de blote voetjes... Meike kan ook in de schommel, maar die hangt eigenlijk te hoog voor haar, jammer!

Na een wandelingetje hebben we op het terras bij Winkel (lekkerste appeltaart van Amsterdam) een appeltaartje gegeten! Mmm!



Verder heeft Meike anderhalve week geleden een nieuwe stoel gekregen. Een knalroze! Ze is er heel trots op en niemand mag aan haar stoel komen.

De middag ging snel voorbij en daarna zijn we weer op huis aangegaan. 's Middags begon Noortje weer meer te hoesten.
Ja hoor, 's avonds had ze koorts. Vandaag was ze naar het dagverblijf en daar heeft ze het wel volgehouden. Bleek ze 's avonds ook weer koorts te hebben. Ze is nu om de twee weken ziek... En nu blijken ook de waterpokken te heersen in het kinderdagverblijf. Daar hebben we niet zulke goede ervaringen mee, helaas...

Noortje zegt een woordje...

Noortje zegt een eerste woordje. Misschien is het nog niet zo duidelijk, maar je hoort de klank heel goed. En ze gebruikt het in de juiste context. Gisteren toen ik haar op m'n arm had, zei ze het. En nog eens. En toen rook ik het woordje ook. Poep. Juist, ons kind zegt poep. Als eerste woord. Ik denk dat Meike stiekem met Noortje heeft geoefend want het is een van Meike's meest grappige peuterhumorwoorden waar ze met andere peuters enorm om moet lachen.

Ook Meike probeert meer woorden te zeggen. Ze zegt blauw, bouwen, dieren, mooi, ei, baby... Vooral haar nieuwe jas vindt ze mooi!

Verder gebruiken de meiden gebaren. Bij Noortje zien we dat nu ook af en toe, die gebaart slapen, eten en luier en ze zwaait soms. Heel handig!

Het meest kostbare is al ingepakt...

"Kijk Noortje, daar staat een grote doos!"

 "Ik ga wel even kijken of ik er in pas!"

"Ja hoor, ik pas er in. En er is ook nog ruimte voor jou! Kom je er ook in?"

"Niet aan m'n ketting zitten, Noortje! Weet je, ik ga kijken of ik de doos dicht kan doen!"

"Ik moet hier ook alles alleen doen! Steek je handen eens uit je mouwen, je mankeert toch niets aan je handjes?"

"Ja hoor, dat past! Wij zijn klaar om verhuisd te worden!"

Meike de boodschappenhulp

Meike heeft me zaterdag in haar Caddy geholpen met de weekendboodschappen. Bij de Albert Heijn bij ons hebben ze mooie kleine kinderboodschappenkarretjes, dat vond ze natuurlijk geweldig! Ze was er zo blij mee. En ik moet zeggen dat het heel goed ging, het lopen achter een karretje met de Caddy. Ze heeft veel boodschappen in haar karretje gelegd en kwam natuurlijk ook met paaseitjes aan zetten (vooruit, omdat het weekend is…).  

Daarna heeft ze samen met Johan en Noortje gespeeld met de blokken. Het valt me op dat ze nu alweer veel beter met duplo kan stapelen dan een tijdje geleden. Noortje kijkt met veel interesse wat Meike en papa doen en stopt de blokken in haar mond en haalt er soms per ongeluk eentje af. Meike vindt dat al het speelgoed van haar is (Keije!) en Noortje kan beter niet 'haar' blokken lenen, want dan pakt ze ze direct terug. Gelukkig geeft ze er ook wel eens eentje aan Noortje als je het haar vraagt. Noortje is trouwens alweer goed opgeknapt - ze heeft deze ochtend wel veel geslapen en is een beetje aan het inhalen...

Maandag is Johan met Meike naar de logopedist van het VUmc geweest om een test te maken van haar taalbegrip. Daarin moest ze kiezen tussen vier plaatjes en aangeven wat het juiste antwoord was op de vraag die ze kreeg gesteld. Voorbeeld vragen:

"Op welk plaatje zie je een geel blokje, maar niet een groen blokje, op twee blauwe blokjes?"

"Op welk plaatje is de korte rode tandenborstel in de blauwe beker?"

Ze scoorde tussen de 3 - 3.5 jaar, iets dichter bij 3.5 dan bij 3 jaar. Best lastig en doordat Meike haar ruimtelijk inzicht niet goed kan oefenen, zijn dit moeilijke vragen. Kinderen oefenen doordat ze bijvoorbeeld blokjes ergens in doen en dan zeggen dat ze het er op doen - als ouders kun je dat corrigeren door te zeggen dat je de blokjes ergens in doet. Meike kan niet praten en krijgt daardoor veel minder feedback waardoor ze moeilijker kan leren. Maar het is wel te leren. Dus hebben Johan en ik met de spraakcomputer en gekleurde blokjes geoefend met voorzetsels. Ze moet er echt even de concentratie voor opbrengen om opdrachtjes te doen want meestal wil ze gewoon spelen.  

’s Avonds in bed mocht Meike een boek uitkiezen uit haar ‘bibliotheek’ – al ingepakt voor de verhuizing. We lazen een Pippo (tijdschrift voor kinderen vanaf 1 jaar) en daarin stond een mooie plaat achterin. Ik vroeg haar of er ook een poppetje was dat op haar leek. Ja, daar, een meisje dat door haar vader werd opgetild en geknuffeld. En Noortje lag in een kinderwagen, neefje Julius zat in een buggy, papa was de vader van het poppetje en mijn alter ego leek er ook een beetje op. Zelfs opa had een kaal hoofd en m’n zusje had krullen. Oma Janny en oma Fenny waren hetzelfde poppetje met een bril op en oom Jaap had blond haar. Tante Jessica  had lang donker haar en was in de badkamer waar Jodi volgens Meike naakt rond liep en opa Andries stond te koken. We hebben er erg om gelachen!

Noortje Kletsmajoortje!

Afgelopen zondagochtend was een rustige ochtend. In mijn gedachten scheen zelfs de zon. Ik las de krant, Johan deed een spelletje op de computer en Noortje zat bij ons aan tafel. Het was rustig. Opeens hoorden we: "Baa, baa, baa, baa, baa!!!" Noortje Kletsmajoortje was lekker bezig, gezellig brabbelend.
In de auto op weg naar vrienden waren Meike en Noortje allebei moe en het zou goed uit komen als ze allebei hun ogen dicht zouden doen. Noortje brabbelde er vrolijk op los en Meike vond dat al hilarisch. Daarna was het stil. We hebben de lange route genomen zodat er meer tijd bleef om te slapen. Opeens werd vanuit het niets de stilte doorbroken: "Baa, baaa, baaaaaa!". Luid en duidelijk en Meike was ook weer wakker. 's Avonds gezellig uit eten met vrienden + 5 kinderen. De avond eindigde wat minder lekker voor Johan want die heeft de hele maaltijd eruit gespuugd. Vanaf dat moment was het weer ziekenboeg in huis...
Maandag was ik aan de beurt met overgeven en diarree. Meike heeft maandagavond in bed gespuugd en had dinsdag en woensdag nog diarreeluiers. Noortje had maandag en dinsdag koorts en leek iets meer te spugen en had wat dunnere luiers. Verder was Noortje behoorlijk aan het hoesten donderdag. Ze had er echt pijn aan want als ze hoestte begon ze onbedaarlijk te huilen. Ook greep ze naar beide oortjes. Toen ze 's avonds in bed lag, was ze onrustig en huilerig. Niks voor haar. Op naar de huisartsenpost! Ze is goed onderzocht door de dokter en het resultaat was antibiotica voor een oorontsteking aan beide oren en neusdruppels tegen het hoesten. Om half 11 waren we weer terug met een inmiddels wel slapende Noortje. Ze heeft de hele nacht als een roosje geslapen.
Als klap op de vuurpijl deze week is alweer Meike's mickey button lek geraakt, dit keer op de revalidatiegroep.
Never a dull moment - zeker niet nu we ons huis hebben verkocht in januari en een nieuw huis hebben gekocht! We hopen er snel in te kunnen maar dat is afhankelijk van wanneer we de hypotheek rond kunnen krijgen. Gelukkig hoeft er niet veel aan te gebeuren maar we hebben nog genoeg te regelen voordat we over kunnen. Afgelopen avond hebben we lijstje gemaakt met dingen die we nog moeten doen. Er zullen nog vele AA's volgen (in ons vocabulaire zijn AA's Administratieve Avonden)....

Retourtje SEH

Vanmiddag toen ik Meike drinken wilde geven, miste ik iets. Waar was de Mickey button? Juist ja, in haar wagentje, maar niet in haar buik! Paniek, want we wisten niet hoe lang deze er al uit was. Het is net als een gaatje in je oor, maar dan in je buik en zo'n gaatje kan dichtgroeien. In je oor gebeurt dat niet zo snel maar een gaatje in je buik kan snel dichtgroeien. Eerst hebben we zelf geprobeerd om de nieuwe button er in te krijgen maar dat lukte niet meer. Dus: huisartsenpost van het plaatselijke ziekenhuis gebeld. Uitgelegd dat we richting kinderafdeling wilden, want huisartsen doen dit nooit. SEH wilde ons niet hebben, dat deden ze daar nooit. Ondertussen had ik Meike al in de auto gezet. Op naar het VUmc terwijl mijn ouders op Noortje pasten en ondertussen al de SEH van het VUmc hadden gebeld. Daarna het fenomeen eerste hulp meegemaakt. Eerst aanmelden en wachten. Triageverpleegkundige die een kinderarts (uiteraard in opleiding) regelt. De kinderarts verontschuldigt zich al door te vertellen dat ze nog nooit een Mickey erin heeft gezet. Wij geven een suggestie: regel een verpleegkundige. Onze ervaring is dat de verpleegkundigen meer handelingen uitvoeren en daarin 'handiger' zijn. Gelukkig hadden ze een verpleegkundige gevonden die Mickey's in kon brengen. Met een kleine katheter eerst de boel open gemaakt en daarna een bredere erin zodat de Mickey er weer in kon. Dat klinkt eenvoudig maar was het niet want Meike was helemaal over haar toeren... Arm kind! Naar huis kregen we 2 maten katheters mee om 'm eventueel open te krijgen voor het geval dat. En nog wat spul om het een beetje te verdoven. Om het bezoek aan het ziekenhuis een beetje leuk af te sluiten hebben we frietjes en een kroket met Meike gegeten... Had ze wel verdiend!

Buggy-boogie Noortje

Gisteren hebben we de bugaboo omgebouwd naar de buggy-variant zodat Noortje (6 maanden) kon zitten. Ze tilde al een hele tijd haar hoofd op toen ze nog in de kinderwagen lag. Ze is nou eenmaal razend nieuwsgierig. We hadden haar beter 'Aagje' kunnen noemen! Toen ze eenmaal in de wagen zat om te passen, vond ze het al geweldig. Big smile! Eenmaal buiten was het nog leuker want daar is nog meer te zien. Ze was de hele tijd aan het lachen! Slapen heeft ze vandaag niet zo veel gedaan   - onze kinderen willen overdag liever niets missen...

Sprookjes en visite

Alle virussen zijn nu hopelijk het huis uit! Meike had tot vorige week zondag nog koorts en ze is nog verkouden, moe en soms wat pieperig maar voor de rest is ze weer in orde. Maandagavond was ik bij Meike en was er na het eten ijs voor de volwassenen. "Die, Keie!" Duidelijke taal van Meike om aan te geven dat zij toch ook echt ijs wilde eten. Ze moet erg lachen als de kou van het ijsje haar mond bereikt. Wat een gekke sensatie! 

Als ik Meike 's avonds naar bed toe breng, lees ik een verhaaltje voor van de schrijver/tekenaar van muis. 

Sprookjes. Leuk. "Zullen we Roodkapje lezen?". Ja hoor. Meike wijst Roodkapje al aan. Maar wat een spannend verhaal is dat eigenlijk! De wolf eet oma en Roodkapje op. "Had de wolf honger, Meike?" Ja, Meike dacht wel dat de wolf honger had. Daarna was er een plaatje van een wolf die z'n kop miste. Waar was dat dan? Juist, op de volgende pagina. Meike dacht dat het een puzzel was, wees naar de kop van de wolf en waar de kop hoorde. Wijze les geleerd: eerst zelf het verhaal  vooraf lezen...

Dinsdag hadden Noortje en ik een gezellige dag met tante Marjolein en neefje Julius. We zijn wezen winkelen en ik heb voor de meiden badpakjes gekocht. Meike gaat op de mythyl school twee keer per week zwemmen dus badpakjes zijn erg welkom. Julius kreeg nieuwe kleren én schoenen om mee buiten te lopen. Hij wilde maar wat graag met tante Franciska naar de speeltuin toe, daar was 'ie nog nooit geweest. Hij hield m'n hand nog wel goed vast maar eenmaal in de speeltuin was er natuurlijk van alles te zien. De wipkip was leuk, maar het was nog mooier om gewoon rond te lopen!

Vrijdag zijn we met Meike naar de orthoptist geweest om haar ogen te controleren. Ze staat nog steeds mooi recht en we hebben nu ook haar ogen kunnen testen. Ze keek naar plaatjes verderop en de orthoptist wees deze aan en Meike wees hetzelfde plaatje dan aan op het kartonnen papier waar dezelfde plaatjes op staan. Ze vond het een leuk spelletje en kon de onderste regel ook goed lezen. Niks mis met haar ogen! 

Noortje heeft deze week een wat vreemd eetpatroon: ze drinkt niet al haar flessen leeg of drinkt kleinere beetjes. Ze lijkt meer behoefte te hebben aan vast voedsel. Ze houdt erg van eten maar liefst wel zelfgemaakt, alstublieft, dankuwel... Ze heeft soms om een uur of 6 enorme honger - eten wil ze! Ze eet af en toe al een soepstengeltje en heeft vandaag ook wat stukjes boterham met smeerkaas gegeten. Dat vond ze erg lekker! Ze heeft niet meer zoveel gerold maar heeft nu een nieuw trucje geleerd. Zitten op schoot en jezelf dan zo manoeuvreren dat je je onderuit laat zakken.   Verder knuffelt en speelt ze graag met haar knuffeltjes als ze in bed ligt. 

Ik ben nu al een week facebook-loos. Ik kijk 40 dagen niet op facebook en dat is nu bijna anderhalve week geleden. Het is een beetje afkicken maar goed te doen. Je komt er achter dat je best veel onzin kan plaatsen. Deze blog plaats ik wel op facebook, kan met een druk op de knop zonder dat ik zelf op facebook ben! 

Zin in de lente!

Zon, groen gras, knopjes aan de bomen, vogeltjes die 's ochtends fluiten... We zijn hier toe aan de lente! Vooral de virussen zijn we deze week beu. Vorige week had ik een virusje waarvan je dacht dat het weer weg was maar dan deed je wat meer en hoppa... Dat was nog niet de bedoeling: uitzieken dan maar. Johan kreeg in het weekend de koude rillingen en keelpijn, Meike had maandag koorts gekregen en Noortje moest woensdag opgehaald worden omdat ze koorts had.
Ik ben niet meer ziek, Johan is nog verkouden maar zonder rillingen, Noortje is wat verkouden maar de koorts bleef uiteindelijk bij 1 dagje en Meike is nog steeds ziek. Die heeft van maandag tot in ieder geval vandaag nog elke dag de 39+ graden koorts aangetikt. Vandaag nog een record van 40.2.

Meike had vorige week een vis van de AH mini-boodschappen gekregen.
Ik: heeft de vis ook een naam?
Meike: ja.
Ik: zal ik eens raden naar de naam van vis?
Dat was een goed idee, vond Meike. Ik was erg benieuwd of ik de naam zou raden.
Ik: heet de vis Gupje?
Fout, want Meike zei nee. Nog een keer raden: heet de vis Meike?
Meike moest daar wel erg om lachen en helemaal toen ik vroeg of de vis dan mama heette.
Maar daarna kwam ik er toch achter: de vis heet gewoon Vis.

Noortje is inmiddels 6 maanden. Ze heeft het omrollen in theorie onder de knie, maar in de praktijk ziet ze de voordelen nog niet echt. Ze houdt erg van labeltjes en van muziek. Als ze huilt, krijg je haar altijd stil door voor haar te zingen. Ze wordt daar echt blij van! Ze mocht gisteren heel even op de iPad muziek maken met de piano en was niet zo tevreden toen ik het apparaat weg haalde.

Kleine mijlpaal

Om de ontwikkelingen bij te houden en vast te leggen: Gisteren, op maandag 28 januari heeft Noortje zich van haar rug naar buik gerold. Buiten het zicht van camera en papa die net even omdraaide en naar de keuken liep... De kleine stiekummerd...

2013: Het jaar van ontwikkeling

Het nieuwe jaar is aangebroken en dit jaar staat in het teken van ontwikkelingen: Noortje zal enorm veel ontwikkelingen in dit jaar meemaken (ik verwacht omrollen, tijgeren, kruipen, staan, lopen en woordjes zeggen). Noortje was met kerst ziek en knapte daarna weer op. Ze zit nu op 4 flessen per dag en kan enorme hoeveelheden fruit naar binnen werken.

Noortje is een heel ander kind dan Meike (natuurlijk!). Waar Meike vroeger altijd direct begon te brullen als ze wakker was, laat Noortje zich even horen en gaat dan met haar knuffeltje spelen of haar lakentje. Ze wil altijd iets vastpakken - dus als dan toevallig Meike's haar in de buurt is, is het huis natuurlijk te klein. En Meike laat de kaas ook niet van het brood eten. Ze is nog groter en sterker dan Noortje dus als Noortje iets vast heeft wat ze zelf wil bekijken, dan pakt ze Noortjes hand duwt ze haar gewoon weg. Noortje vindt alles nog best. 

Noortje wil graag omdraaien maar dat lukt haar nog niet. Dus doet ze tot die tijd maar buikspieroefeningen. Knietjes pakken en omhoog met je hoofd!

Meike zal dit jaar ook weer veel ontwikkeling laten zien al kan ik dat niet voorspellen. Meike is ons verrassingskind - je weet nooit hoe ze zich verder ontwikkelt. 

Meike's wereld bestaat vooral uit spelen en als ze er iets bij leert, is dat mooi meegenomen. Vandaag was ik mee naar de peutergroep. Noortje logeert met Johan bij opa en oma (kwam beter uit voor z'n werk) dus had ik de dinsdag echt vrij. Meike heeft met de logopedist met de kleurentorentjes gespeeld. Ik moest natuurlijk ook meedoen, vond Meike en ik mocht zelfs beginnen. Ze weet op haar computer goed te vertellen welke kleur ze heeft gegooid.
Daarna mocht ze met de rollator lopen. Dat is nog heel moeilijk voor haar want ze zakt soms door haar benen en dan valt ze. Vandaag viel ze twee keer, toen had ze weer even genoeg geoefend. Het is best vermoeiend voor haar. Direct daarna mocht ze op de rolstoel van een jongetje van de peutergroep rijden.

Bij de peutergroep hebben ze een koffer van de Cliniclowns staan. Dat is voor Meike een geweldige motivatie want ze is dol op spelen met de koffer. Ze wordt dan in de rolstoel verder weg gezet en dan moet ze er zelf naar toe rijden. Eerst haalt ze de rolstoel zelf van de rem af en rolt met haar handen de rolstoel naar de Cliniclowns koffer. Dan mag ze even op de piano spelen of ze opent het luikje met het lachgeluidje. Omdat ik er vandaag was, deed Meike extra goed haar best: ze was nog niet eerder zo ver gekomen met de rolstoel én ze probeerde zelf een beetje te sturen!!!
Dit vraagt om een filmpje!